พระกรุวัดเมืองศาสน์สร้างโดยพระครูรัตนโสภณเมื่อปี พ.ศ.2476 แตกกรุครั้งแรกช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง ช่วง พ.ศ.2480-2484 จากการบูรณะพังทลายของเจดีย์และได้สร้างใหม่เป็นหอพระไตรปิฎกยอดพระเจดีย์ได้นำพระที่แตกออกมากลับเข้าบรรจุไว้ดังเดิมและนำออกมาให้ชาวบ้านบูชาบางส่วน ครั้งที่สองแตกกรุเมื่อปี 2547 จากการบูรณะซุ้มประตูโขลงพบพระอยู่ในบาตรเหล็กอยู่ในซุ้มประตูหลายพิมพ์ตามหนังสือเครื่องเมืองลำปางที่ลงไว้ มีพระลือหน้ายักษ์จำนวนน้อยกว่าพิมพ์อื่น ส่วนใหญ่จะลงรักปิดทองและมีแบบไม่ลง ลักษณะเล็กกว่าพระลือหน้ายักษ์ของหลวงปู่แหวนมากมีลักษณะเป็นเอกลักษณ์ไม่ซ้ำแบบเกจิหรือกรุใด พบเจอองค์ที่สมบูรณ์สวยงามมีน้อยมากจากจำนวนรวมทั้งหมดที่มีน้อยอยู่แล้ว นับเป็นพระกรุที่มีประวัติผู้สร้างชัดเจนเป็นพระที่บรรจุกรุตามพิธีทางศาสนาถูกต้องทุกประการ หลายท่านเข้าใจผิดนำไปเล่นเป็นเกศาครูบาศรีวิชัยพิมพ์พระลือหน้ายักษ์