เห็นโตยครับ อีนดูครูบาเหมือนกันครับ  บางวัด ของในตู้วัดก่อยัง หื้อศรัทธาบูชาบ่หมด ลูกศิษฐ์ ก่อออกของใหม่มาเพิ่มติกๆ อ้างหาปัจจัยมาสร้างนั้นนี้เพิ่ม ก่อยังงงเหมือนกันอันที่สร้างรอบที่แล้วยัง ก่อกันบ่เสร็จเลย จะสร้างแหมละกา

สรุป พอของมีนักก่อจะกลายเป็นของโหล ไปเหียครับ 

เอาเป็นว่าใครทำดีก่อได้ดี ใครเจตนาบ่ดีเวรกรรม ก่อจะตามไปหาเองครับ 

ยังจำได้ไหมครับ ตอนจบของจตุคามฯเป็นอย่างไร 

ต้องคิดกันให้มากๆ ครับ.

อะไรที่มันมีมากเกินไป  ความรู้สึก ว่า "สำคัญ" ก็จะน้อยลงไป ตามกฏ

จริงฯ แล้ว ที่ ท่านทั้งหลาย พูดมา ก็ถูกนะ ? ถ้าสร้างมามากเกินไป โดยเฉพาะรุ่นหลังฯ ก็จะไม่มีใครบูชามาก แต่..ถ้ามองในแง่ดี การสร้างพระทำบุญ ก็เป็นเรื่องที่ดีอยู่แล้ว ก็ยังดีกว่า ไปค้าสิ่งเสพติด ทำของผิดกฎหมาย เล่นการพนัน ก็แล้วกัน อย่างน้อย ผู้สร้างเขาก็มีขั้นตอน ต้องถวายวัด อยู่แล้ว จะมากหรือน้อย ก็แล้วแต่ ส่วนใหญ่ ทางวัดเขา ก็ทำไม่เป็นแล้ว และ ก็ไม่ได้ลงทุน อะไรเลยได้ปัจจัย ทำบุญไปด้วย... มีชือเสียงเป็น พอที่รู้จักไปด้วย ดีกว่า ไม่ทำอะไรเลย มัวแต่ ตำหนิ ติเตือน ว่ากันไป แต่ตัวเอง... ก็ไม่ได้ ทำอะไร มีแต่ ว่า ให้เขา เอาเวลา ไปทำงาน อย่างอื่น จะดีกว่า นะ ?  

คุณ fameetaq  ครับ  คุณอาจมองผิวเผินเกินไป  คุณไม่ได้มองถึงคำว่าโบราณพิธี  วัดไม่ใช่แหล่งทำทุน  วัดไม่ใช่แหล่งแสวงหาประโยชน์  การล้อเล่นกับศรัทธาของคนมันไม่ตลก  การสร้างวัตถุมงคลไม่ใช่การอุปโลกเพื่อชื่อเสียง แต่เป็นการสร้างเพื่อจรรโลง สมัยโบราณกาลพระเกจิที่ไม่แน่จริงท่านไม่สร้างของครับ  และการสร้างแต่ละครั้งไม่ธรรมดา ไม่ใช่สักแต่ว่าสร้างและไม่ได้หวังผลประโยชน์ทางการเงินมากนัก  และผู้ที่มักจะเสนอให้ท่านสร้างก็จะเป็นลูกศิษย์ที่ต้องการของขลังจากท่านจริงๆ  ไม่ใช่สร้างเพื่อการลงทุนที่หวังกำไร  ฉะนั้นเจตนามันต่างกันลิบครับ  ถ้าเป็นอย่างที่คุณว่า  ใครมีทุนก้อไปหาพระอาจารย์ดีๆ ทีหลังไม่ต้องขออนุญาตกันละครับ  สร้างเสร็จสรรพก้อนำไปให้ท่านปลุกเสกโดยท่านไม่รู้ตัวเลยแล้วออกให้บูชา แล้วบอกท่านว่าจะถวายเท่านั้นเ่ท่านี้  เท่าไหร่ท่านก้อต้องเอา  แล้วก้อเหมือนกับท่านเป็นเครื่องผลิตกำไรให้คนบางกลุ่มที่เป็นนายทุนเหรอครับ  ที่มีผู้ตั้งข้อสังเกตแล้วปรึกษากันผมก้อว่าดีนะครับ ช่วยกันตั้งข้อสังเกต  เพราะเขาเห็นว่ามันเกินไป  ผมเห็นว่าการหากินบนศรัทธาของคน  มันแย่กว่าการเล่นพนัน การค้ายาอีกนะครับ ถ้าพระเกจิท่านจะสร้างของท่านจริงๆ ก้อไม่ใชาว่าท่านจะทำไม่เป็น บางครั้งผมว่าเราไม่ต้องไปเสนอท่านด้วยซ้ำไป ผมไม่ชอบประโยคท้ายๆที่คุณ fameeta เขียนถึงคุณที่เค้าตั้งประเด็นครับ  เค้าไม่ได้ตำหนิครัยนะครับ  แต่เค้ามองเห็นความไม่ชอบมาพากลและความมากเกินไป หรือคุณ fameeta เป็นหนึ่งในนักลงทุนครับ ผมเองไม่รู้จักกับท่านที่ตั้งประเด็นหรอกนะครับ  แต่ผมบอกเลยว่าผมไม่พอใจประโยคท้ายๆที่คุณเขียนเลยจริงๆ  พิจารณาแบบสร้างสรรค์ด้วยนะครับ  ถ้าไม่เข้าใจอะไรถ่องแท้จริงๆ อย่าเพิ่งโพสอะไรเลยครับ

ขอบคุณสำหรับหลายๆ ความคิดเห็นครับ ต่างคนก็ต่างความคิด แตกต่างได้แต่อย่าแตกแยกครับ ทั้งนี้ก็เพื่อจะทำให้วงการพระทางเหนือบ้านเราดียิ่งขึ้นไปครับ

มีอีกวิธีผมเสนอความคิดอย่างนี้นะ วัตถุมงคลสร้างไม่ถึง 10 ปี ไม่ควรมีในรายการประกวดครับ ไม่ต้องกลัวรายการพระจะน้อยครับถ้าเราช่วยกัน มันมีผลทางจิตวิทยาการตลาดครับ (ขอเป็นมะม่วงสุกตามธรรมชาติครับไม่ใช่บ่มแก๊ส) มันจะเกี่ยวกับประเด็นนี้หรือยังสงสัย

เรียน ทุกฯท่าน ที่ร่วมกันมาแสดง ความคิดเห็น เกี่ยวกับ เรื่อง.. คิดยังไง กับการสร้างวัตถุมงคล ในปัจจุบัน ของ คุณ ทรงยศ

1.ในความคิดเห็น ของคุณ.. ทรงยศ ที่ว่า การสร้าง วัตถุมงคล ถ้ามีมากเกินไป มัน ก็ดูเหมือนว่า จะหาได้ง่าย หรือ ไม่คอย จะมีคุณค่า ก็ถูกนะ.? แต่ถ้า เป็น รุ่นแรก ของ พระเกจิรูปใด วัดหนึ่ง ที่ถูกสร้างขึ้นมา ด้วยความ ศรัทธา ถูกต้อง มี ขั้น มีตอน ก็ยังน่าเก็บ ไว้ก่อน เพราะการบูชา ครั้งแรก ยังไม่แพงอะไร  ถือว่าได้ช่วย ร่วมทำบุญ ไปด้วย แน่นอน ครับ พระใหม่ ถ้าตอนนี้ มันก็มีมาก เป็นปกติ  ธรรมดา ทางวัด หรือ คณะกรรมการวัด หรือ กลุ่มผู้จัดสร้าง ถ้ามี วัตถุประสงค์ ที่ดี ถูกต้อง คือเพื่อ เป็นการหาปัจจัย ทุนทรัพย์ หักค่าใช้จ่ายแล้ว ไว้ สร้าง บูรณะ ถาวรวัตถุ สิ่ง ใหม่ฯ ที่ตามมา ก็น่า จะส่งเสริม และ การสร้างเขาก็มี ค่าใช้จ่ายกัน ผู้สร้าง ผู้บูชา ถ้าเขาเต็มใจกัน ก็ไม่น่าจะ มีอะไรผิด แต่ ถ้า รุ่นหลังฯ สร้างกันมามาก ติดฯ กัน อันนี้ ก็เริ่ม จะมี ปัญหาตามมา ( แล้วแต่..กรณี )

2.สำหรับของคุณ โยทะกา ที่ กล่าวมา ก็มี ส่วนผิด ส่วนถูก ที่ว่า..วัดไม่ใช่ แหล่งทำทุน หรือ ที่หาผลประโยชน์ กลุ่มผุ้สร้าง หรือ คณะกรรมการวัด เขาก็จะไม่สร้าง วัตถุมงคล อะไร ออกมาง่ายฯ เหมือนกัน เพราะการสร้าง มี ค่าใช้จ่าย ที่เขา สร้างมา  จะมีวัตถุประสงค์ ด้วย ความ ศรัทธา นับถือ เป็น เบื้องต้น เพื่อ จะได้หาปัจจัย ทุนทรัพย์ ไว้สร้างสิ่งต่างฯ  เป็น หลัก ที่ วัตถุมงคลนั้นฯ ภายหลังถ้ามีชื่อ เสียง ขึ้นมา  ถือ ว่าเป็น อานิจสงฆ์ แต่ ถ้า มีการแสวงหาผลประโยชน์ อย่างเดียว มันก็ผิด  ตามที่ว่า เราไม่ควร มี.. อคติ ทุกอย่าง มีขั้น มีตอน มีเหตุ มีผล มีการสร้าง มีการให้ ใครทำดี ก็ดีไป ใครทำไม่ดี ก็ไม่ดีไป

3..ของคุณ สม คงเป็นความคิดเห็น ส่วนตัว ที่ว่า พระที่ ส่งเขาประกวด ควรมี อายุ วัตถุมงคล 10 ปี ขึ้นไป อันนี้ ก็ คง ไม่ใช่ บรรทัดฐาน อย่างเดียว คำว่า พระเครื่อง หรือ วัตถุ มงคลนั้นฯ เขาจะดู ที่ความนิยม เป็น หลัก คนนิยมสะสม อนุรักษ์ พระเครื่อง มีหลากหลาย บางคนชอบพระกรุ บางคนชอบพระเกจิ บางคนชอบพระเก่า บางคนชอบพระใหม่ เครื่องราง และ ในงานเขาก็ มีค่าใช้จ่าย คง เป็น บรรทัดฐานไม่ได้ ต้องมี ให้เลือก หลายอย่าง แล้วแต่..ชอบ แล้วแต่ ดุลยพินิจ ของคณะกรรมการ และ ผู้ สนันสนุน ......

                              สุดท้าย แล้ว นานา ทรรศนะ ครับ ?  

      ,,, ถูกต้อง ครับ ? คนเรา ความคิดเห็น.. ไม่เหมือนกัน..ไม่                                      ควร เอา ความคิด ของตนเอง มาตัดสินเขา...

           ( ยินดี ..ที่ คุณ ฟ้ามีตา ชี้แจง ให้สังคม รับรู้ / นานา ทรรศนะ )