++ซอจี (ဇော်ဂျီ) หรือ จ่อกี่ ทิพยาธร วิทยาธร คนธรรพ์ เซียนผู้สำเร็จวิชามหาเสน่ห์ขั้นสูงสุด เป็นหมอยาผู้สำเร็จ(เซวิกจ่า) เป็นนักรักผู้ยิ่งใหญ่ เป็นเจ้าแห่งว่านยาทั้งปวงในโลก เป็นวิกจ่าหรือเว๊กส่าผู้มีฤทธิ์มาก เป็นผู้มีพลังพละกำลังมากฯลฯ....ไม้แกะลงรักปิดทองเก่า ศิลปะพม่า สูงราว5นิ้ว2หุน กว้าง1.5นิ้ว  อยู่ในบริบทนั่งบดยาอยู่บนนกฮูก++

***ซอคยี(Zawgyi) หรือ ซอจี มีความหมายได้หลายประการ อาจหมายถึงคนทรง นักเล่นแร่แปรธาตุ นักมายากล นักเวทย์มนตร์ ฤษี โยคี หรือผู้วิเศษก็ได้ ซึ่งซอคยีมักจะเล่นไสยศาสตร์ เช่น ฝังเหล็กไหลหรือแร่ธาตุไว้ในร่างกายเพื่อให้มีอิทธิฤทธิ์เหนือคนธรรมดา ได้แก่ การเหาะเหินเดินอากาศ ดำดิน ดำน้ำได้ ซอคยีมักอาศัยอยู่ในป่า มีนิสัยร่าเริง รวมถึงยังชอบสมสู่กับนารีผล เป็นที่ศรัทธาของชาวบ้าน ซอคยีมักจะบำเพ็ญตบะจนมีอิทธิฤทธิ์มาก มีอายุยืนผิดมนุษย์ทั่วไป ส่วนหนึ่งได้มาจากการกินสมุนไพรที่ได้จากภูเขาโปปา (ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่ผีนัตหม่องทินเดและชเวนาเบอาศัยอยู่) และการปรุงยาสมุนไพรดังกล่าวจำเป็นต้องบริกรรมคาถากำกับ และจะต้องปรุงยาในช่วงเวลาที่เป็นมงคล...

....เมื่อกินยาวิเศษดังกล่าวแล้ว ซอคยีจะกลายเทพ นุ่งกางเกงและเสื้อคลุมสีแดง มีเครื่องประดับที่เป็นทอง สวมหมวกและรองเท้าสีแดง ถือไม้เท้าศักดิ์สิทธิ์ รวมถึงการกลายเป็นเทพนี้ ซอคยีจะทิ้งร่างเดิมของตนที่จะกลายเป็นร่างคล้ายเด็กทารก มีสีทอง และมีกลิ่นหอมดั่งกล้วยหอมทั้งนี้ มีความเชื่อกันว่า หากใครได้ร่างเดิมของซอคยี ก็จะกลายเป็นผู้มีอิทธิฤทธิ์ แม้จะมีฤทธิ์ไม่มากเท่าซอคยี แต่ก็สามารถแคล้วคลาดจากอาวุธและของมีคมทุกชนิดได้...

....ในพม่า มักจะปรากฏซอคยีในรูปของการแสดงต่างๆ เช่น การแสดงหุ่นกระบอก หรือระบำซอคยี ชึ่งมีความเชื่อว่าถ้าซอคยีเดินทางไปในแห่งหนตำบลใด ที่แห่งนั้นย่อมมีแต่ความสุข สนุกสนานนั้นเองครับ พาหนะของซอจี(ตามที่พบเห็นจากรูปเคารพ) ส่วนใหญ่จะเป็นนกฮูกและช้าง ส่วนที่นั่งสัตว์อื่นๆพบเจอไม่มากนัก...